کد مطلب:36984
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:24
علّت بيعت حضرت اميرالمومنين علي((عليه السلام)) با خليفه اول چه بوده است؟
امّا آنچه در خطبه 37 نهج البلاغه فيض الاسلام، است اين است كه حضرت از رابطه خويش با اسلام و رسول الله((صلي الله عليه وآله)) و مظلومين سخن گفته اند. و در بند سوم مي فرمايد: هيچ كس نتوانسته از من(در حضور و غياب) عيب و نقصي بگيرد و در بند هفت مي فرمايند: «پس سبب اين كه با خلفاء مدارا نمودم آنست كه در امر خلافت خود انديشه كرده ديدم اطاعت و پيروي از فرمان رسول(كه فرموده است اگر كار به جدال بكشد; خودم را از جدال كنار مي كشم) بر من واجب است، بيعت كردم و بر طبق عهد و پيمان خود با حضرت((صلي الله عليه وآله)) رفتار نمودم.
تهديد حضرت اميرالمومنين((عليه السلام)) و آتش زدن خانه آن حضرت(18) مطلبي است كه روشن مي كند، كه حضرت حاضر به بيعت نبوده و تا فاطمه((عليها السلام)) زنده بود، بيعت نكرد و اين مطلب در صحيح بخاري، ج 5، ص 82(باب غزوه خيبر) و صحيح مسلم، ج 5، ص 153،(كتاب الجهاد، ذكر شده است، و بيان شده كه حضرت علي((عليه السلام)) تاز زماني زندگي حضرت فاطمه((عليها السلام))در ميان مردم جايگاهي داشت، چون آن بانوي بزرگوار((عليها السلام))شهيد شدند، از مردم دلگير و ناراضي شدند و ناگزير شد با ابوبكر آشتي و با او بيعت كند، و پيش از آن، در اين چند ماه بيعت نكرده بود.
در كتاب بخاري عبارت: «استنكر علي وجوه الناس» را بكار مي برد كه نشانه روشني از دشمني و كينه اي است كه اميرالمومنين((عليه السلام)) پس از درگذشت حضرت رسول((صلي الله عليه وآله))و همسرش با آن روبرو بود، شايد كار به جايي رسيده بود كه چون حضرت علي((عليه السلام)) در ميان صحابه راه مي رفت، او را دشنام مي دادند و مسخره مي كردند.
و ديگر آنكه حضرت وقتي اقدامات خلاف سنت رسول خدا((صلي الله عليه وآله)) و قوانين قرآن را در ميان آنها مشاهده مي كرد، وظيفه خويش دانست كه جلوي آن اقدامات و فتواهاي كذايي را بگيرد و براي حفظ كيان اسلام بود كه مجبور به بيعت شد.
(بخش پاسخ به سؤالات )
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.